Zelfgenoegzaamheid en mijn wulpse achterkant laten zien in een hondachtige positie

Zich overgevend aan de extase van zelfgenoegzaamheid, bevond ik me in een hondachtige positie, mijn ruime achterkant naar boven gericht. De aanblik van mijn wulpse rondingen was te verleidelijk om me te verzetten, en ik kon niet anders dan me wijd open te spreiden, een denkbeeldige partner uitnodigend om met me mee te gaan op dit intieme moment. Terwijl ik mijn eigen verlangens bleef verkennen, raakte ik in vervoering door de weerspiegeling van mijn overvloedige derriere in de spiegel, zijn rondheid en volheid een bewijs van mijn ongegeneerde omhelzing van mijn lichaam. Deze daad van zelfliefde en exhibitionisme werd een, dansachtige slinger die evenzeer voor mijn eigen genot was als voor iedereen die zou kunnen zijn. André, wie weet was die eigen, misschien wel hun eigen, die hun eigen kont opwekte, getuige van mijn vette spiegelingen voor hun ogen.