Een kleine tienerdief wordt van achteren gestraft door een bewaker

In een opwindende wending van de gebeurtenissen komt een tengere tiener betrapt op stelen. De beveiliger, een nerdy type met dikke bril, confronteert haar. Maar dit gaat niet alleen om straf; het gaat om bevrediging. De bewaker, opgewonden door haar jeugdige allure, besluit haar een lesje te leren dat ze niet zal vergeten. Hij neemt haar mee naar een donkere hoek, ritst zijn broek open en onthult zijn gretige mannelijkheid. De aanvankelijk bange tiener kan niet anders dan naar de aanblik getrokken worden. Ze aarzelt, bezwijkt dan voor haar verlangens. Ze neemt hem in haar mond, haar kleine handen die hun magie bewerken. Maar de bewaker wil meer. Hij wil haar lippen opzij, op haar tengere lichaam stoten, en haar stoten tentoonstellen in de situatie. De citaten van de realiteit vloeit voort uit haar lege kreunen. Deze kreun is minder pijnlijk en ze snuffelt de realiteit achter zich niet te vergeten.