Masturberen met een zakkutje is altijd bevredigend

Zich overgeven aan zelfgenoegzaamheid is een heiligdom van extase, waar elke slag en streling een reis is naar de diepten van vleselijk genot. Dit verhaal van zelfbevrediging is een bewijs van de kracht van persoonlijke vervulling, een dans die voor één is gechoreografeerd. Het podium is ingesteld met een man, alleen, zijn handen die de diepten verkent van zijn verlangens. Hij reikt naar zijn vertrouwde zakkutje, een genotsmiddel dat nooit in gebreke blijft. Met een ondeugende grijns begint hij zijn magie te bewerken, zijn handen bewegen in een ritmische dans van zelfgenoeloosheid. Zijn adem raakt zijn ogen, zijn ogen in de wereld van puur genot. Het hoogtepunt is een kretengeilheid, het moment dat hij doorbrengt, elk detail van genot dat hem bevredigt, elk genot dat hij vastlegt, elk hart van genot, elk pulserend genot dat vrijkomt, laat het hart van de camera los voor die zelfgenotypering is, maar die het niet waard is om het hart van die zelfgenieten los te laten.