Upokorzony żołnierz służy jako pokojówka w przyczepie

W brudnej opowieści o dominacji i uległości zhańbiony żołnierz znajduje się w opłakanym stanie.Jej kara?Służenie jako służąca w nędznym przyczepie, jej nowym domu.Każdy jej ruch czuwa kochanka, surowy dowódca, dbając o to, by wypełniała swoje obowiązki z nieustępliwym posłuszeństwem.Żołnierz, obecnie już zwykły niewolnik, zostaje pozbawiony dumy i godności, jej uniform zostaje zastąpiony przez fartuch służący.Jej dni przepełnione są służalczymi zadaniami, sprzątaniem i porządkowaniem, jej jedynym pocieszeniem izolowane granice przyczepy.Ale prawdziwa męka leży nie w pracy, a w upokorzeniu.Zwiastka, symbol jej upadłego statusu, jest nieustającym przypomnieniem o jej upadku.Dowódca, mistrz tortur psychologicznych, wykorzystuje każdą okazję, by zdegradować ją dalej, pozbawić ją resztek szacunku, strzępienia, gdzie granica pomiędzy karą a podporządkiem staje się tylko regułą, gdzie przyjemność staje się tylko zasadą pomiędzy poddaniem a światem, gdzie jedyną rozkoszą staje się reguła przyjemnością, gdzie jedyną ostateczną jest uległość.